Καρρέρ ή Καρρέρης, Παύλος

(Ζάκυνθος 1829 – 1896). Συνθέτης. Σπούδασε μουσική στην Κέρκυρα (1848) με τον Μάντζαρο και αργότερα στο Μιλάνο (1850-53), όπου εκτελέστηκαν τα πρώτα του έργα. Συνέθεσε κυρίως μουσική για μελόδραμα αλλά και για πολλά άλλα μικρότερα έργα (χοροί, τραγούδια, καντάδες κλπ.). Ο Κ. έγραψε σε ένα μουσικό ύφος βαθιά επηρεασμένο από ιταλικά πρότυπα, ακόμα και στις περιπτώσεις σύνθεσης δημοτικοφανών μελωδιών (όπως π.χ. ο ΓέροΔήμος) ή επιλογής θεμάτων εμπνευσμένων από ελληνικές πηγές και ιδιαίτερα από την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Ανάμεσα στα κυριότερα έργα του αναφέρονται τα μελοδράματα Redivina (1854), Μάρκος Μπότσαρης (1858), Fior di Maria (1868), ΚυράΦροσύνη (1869) κ.ά. Ο Κ. άφησε επίσης μια ανέκδοτη αυτοβιογραφία, ένα σημαντικό μέρος της οποίας –εκείνο ακριβώς που, όπως φαίνεται, περιείχε ενδιαφέρουσες πληροφορίες για προσωπικότητες της ιταλικής μουσικής ζωής των μέσων του 19ου αι., τις οποίες ο Κ. γνώρισε από κοντά– χάθηκε, καθώς κάποιος, για άγνωστους λόγους, το αφαίρεσε από το πρωτότυπο χειρόγραφο.